‘We hebben allemaal genoten van de quality time’
De afgelopen maanden verliep het leven anders dan anders, ook voor onze cliënten, hun naasten en onze medewerkers. Het was niet altijd makkelijk, maar te midden van de coronamaatregelen hebben zij ook mooie ervaringen opgedaan. Zo bleek dagbesteding aan huis voor veel cliënten een schot in de roos.
Lisa Arts, dvc’er bij woonlocatie Bosven in Veghel:
“Langzaam maar zeker, stapje voor stapje, gaat het leven van onze bewoners van het slot. Waar de meeste mensen in Nederland al een paar weken meer bewegingsvrijheid hebben, moesten zij vooralsnog binnen blijven. Sinds half maart zijn ze nergens anders geweest dan thuis. Bezoek mochten ze niet ontvangen. Je kunt je voorstellen hoe zij ernaar uitkijken hun familie weer te zien en er weer eens op uit te gaan.
Bij Bosven wonen mannen en vrouwen van 30 tot 89 jaar met een licht tot
matig verstandelijke beperking. De een heeft meer last gehad van de
coronamaatregelen dan de ander, maar wat veel bewoners goed gedaan
heeft, is de rust van dagbesteding aan huis. Er ontstond een heel nieuw
ritme; het programma was minder intensief en er was meer ruimte voor
spontaniteit. De collega’s van de dagbesteding kwamen naar ons toe en
met elkaar startten we de dag heel rustig op. We bekeken samen welke
bewoner waaraan behoefte had, trokken samen op en namen als
vanzelfsprekend taken van elkaar over.
Blijvend meer rust
In die huiselijke rust zijn we ook aan klusjes toegekomen die steeds maar bleven liggen, simpelweg omdat er niet meer uren in een dienst zitten. Samen met bewoners hebben we kasten uitgeruimd, de woonkamer een nieuwe indeling gegeven, de tuinen opgeknapt, uitgebreid gekookt. We hebben meer quality time met hen doorgebracht, waar we allemaal van genoten hebben. Hoe we blijvend iets meer rust kunnen inbouwen, moeten we goed overdenken – waarop gaan we minderen? We willen bewoners natuurlijk niets afpakken. Daarover gaan we ons samen met collega’s, de cliënten en hun familie buigen.
Hevige emoties
De afgelopen maanden heb ik meer contact gehad met verwanten dan ooit tevoren. Dat was super waardevol, maar soms ook ongelofelijk moeilijk. De coronamaatregelen dienden natuurlijk een belangrijk doel en het doet me goed dat het ons gelukt is iedereen gezond te houden. Maar waar ik normaal gesproken werk vanuit de persoonlijke relatie met cliënten en hun naasten, lag de focus nu veel op regels en richtlijnen. Het voelde soms tegennatuurlijk daar woordvoerder van te zijn. Om te moeten zeggen: ‘Sorry, Piet mag écht niet naar de verjaardag van zijn moeder.’ Of om tegen twee ouders te zeggen dat slechts één van hen even op afstand bij hun kind kon langsgaan. Dat maakte hevige emoties los, waar ik niet op mijn eigen manier op kon reageren. Die noodzakelijke afstandelijkheid is me zwaar gevallen
Wensen en behoeften
Gelukkig genieten ook onze bewoners sinds 1 juli van meer vrijheden en ligt de focus weer op wat wél kan – waar we voor staan bij Dichterbij. Een mooie opbrengst van de afgelopen maanden is dat we onze bewoners, hun familie en onze collega’s in korte tijd nóg beter hebben leren kennen. Daar profiteren we allemaal van. We kunnen nu nóg beter inspelen op ieders wensen en behoeften.”
